Ez da kontu berria, eta azken boladan zenbait bertsolariren kezka bihurtu da berriro. Bertso saiotan mugako egoera zenbait egokitzen dira, "zerbait berezia" egin nahian. Ezin esan publikoak estimatzen ez dituenik, ordea. Zeanurikoa da adibide bat.
Ez da kontu berria, eta azken boladan zenbait bertsolariren kezka bihurtu da berriro. Bertso saiotan mugako egoera zenbait egokitzen dira, "zerbait bereziaren izenean". Ezin esan publikoak estimatzen ez dituenik, ordea. Zeanurikoa da adibide bat. Izan liteke antolatzaileak/gai-jartzaileak (askotan oso bertso mundukoak) bertsotan eginda entzulea ez asetzeko arriskua sentitzea. Izan liteke esperimentu gosea ere. Agian, neurria da kontua, eta egokiera. Azken 20 urteotan ia denetik ikusi dugu: bertsolariak oholtzan pisa egiten (itxura noski), sevillanak kantatzen, oholtza musean, bertsolari bat bestearen magalean kantari, dominoko fitxan exerita hankak txintxilik kantatzen... eta Zeanurin segidillan, baloiari tokeak eman ahala.